کد مطلب:141973 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133

سکینه و عبور از قتلگاه
بعدازظهر روز یازدهم محرم بود كه خاندان امام حسین علیه السلام را از كنار قتلگاه عبور می دادند. همین كه سكینه به كنار بدن مطهر اباعبدالله علیه السلام رسید، گردن به گردن مطهر ولی الله نهاد. بعد از آن خود فرمود كه شنیدم از حنجره مبارك (حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام) این ندا آمد:



«شیعتی ما ان شربتم

عذب ماء فاذكرونی



او سمعتم بغریب

او شهید فاندبونی [1] .



ای شیعه! و پیروان من هر گاه آب گوارا نوشیدید مرا یاد كنید؛

یا اگر از غریب یا شهیدی شنیدید، بر من گریه كنید».

پس هر چه كردند نتوانستند او را از بدن پدر جدا سازند تا این كه گروهی جمع شده، به


زور او را از جسد مطهر امام جدا ساختند. [2] .

درسی كه می توان گرفت: بی شك گوش و چشم همگان برای دیدن یا شنیدن حقایق عالم شایستگی ندارد. تنها كسانی كه تقوای الهی را پیشه خود ساخته اند با چشم و گوش برزخی به عالم معنا راه می یابند. اما كسانی كه چشم یا گوش و اعضا و جوارح را به لذت زودگذر دنیوی مشغول می دارند، مصداق این آیه خواهند شد: «انك لا تسمع الموتی و لا تسمع الصم الدعا)؛ [3] به درستی كه تو (ای رسول ما) صدای مردگان را نمی شنوی و خواندن لال را نمی شنوی».


[1] شجرة طوبي، ج 2، ص 451؛ مستدرك الوسائل، ج 17، ص 26.

[2] تظلم الزهراء، ص 224.

[3] نمل، آيه 80.